Als je me echt zou kennen…
Deze vraag vormde de basis van een televisieprogramma ‘Over de streep’ dat een aantal jaren geleden op televisie werd uitgezonden. Een programma dat mensen uitnodigt om te vertellen wat ze diep van binnen echt bezighoudt. Het is bijzonder om te zien hoeveel mensen met een geheim rondlopen dat ze met (bijna) niemand durven te delen. En het is super bijzonder om te zien wat het met mensen doet als ze dit geheim met anderen delen.
Want wat weten we nu echt van elkaar? In de meeste gevallen is dat behoorlijk weinig. Op social media lezen we vooral de succesverhalen en hoewel deze verhalen andere mensen kunnen inspireren, kunnen ze je ook behoorlijk onzeker maken. En dat geldt niet alleen voor de leerlingen van een middelbare school, maar ook voor succesvolle managers en directeuren (zo weet ik ook uit eigen ervaring).
Durf jij de sleutel om te draaien?
In mijn coachpraktijk heb ik ervaren dat iedereen zijn eigen verhaal vertelt. Aan de ene kant is dat een succesverhaal dat we graag met de buitenwereld delen en aan de andere kant het verborgen verhaal dat we liever niet willen vertellen. Sterker nog, het verborgen verhaal is vaak niet eens toegankelijk. Het is hermetisch afgesloten van de boze buitenwereld. Omdat het slot aan de binnenkant zit en jij de enige bent met een sleutel, zullen de omstandigheden (althans voor jouw gevoel) eerst veilig genoeg moeten zijn, voordat je de deur van het slot doet en jouw verhaal durft te vertellen.
Zit jij veilig in jouw (gouden) kooi?
Het is alsof je in een (gouden) kooi zit en ook al zit de sleutel aan de binnenkant, je blijft zitten waar je zit. Misschien vind je dit ongelofelijk, maar toch werkt het zo. Uit angst, veelal veroorzaakt door overtuigingen die je nog steeds voor waar aanneemt, blijf je liever doen wat je altijd al deed, omdat dat het meest veilig voelt. Want hoewel de kooi jou belemmert in jouw ontwikkeling, beschermt de kooi jou tegelijkertijd ook tegen de grote, boze buitenwereld.
Wat kan er dan toch voor zorgen dat jij besluit om de deur van binnenuit te openen en jouw verhaal te vertellen? Of anders verwoord: “Hoe kan ik het voor jouw gevoel veilig genoeg maken?” Toen ik deze vraag hardop aan mezelf stelde, kwam het antwoord als vanzelf. Namelijk dat ik mijn verhaal met jullie ga delen.
Als je mij écht zou kennen, dan …..
Als jij mij echt zou kennen, dan zou je weten dat ik als kind soms een behoorlijke pestkop was. En dat ik als kind graag de baas speelde, dat ik graag wilde winnen en dat ik totaal niet bewust was dat dit ten koste ging van anderen. Dit gedrag vormde mijn veilige kooi van waaruit ik handelde en die mij tegelijkertijd beschermde tegen anderen. Door zo te handelen creëerde ik een leven waarin ik behoorlijk succesvol was. Maar ik werd er niet gelukkig van.
Sterker nog, het zorgde ervoor dat ik steeds meer van mezelf verwijderd raakte. Dit uitte zich in stress en frustratie. Ik werd boos als dingen niet gingen zoals ik wilde en belandde in een negatieve spiraal. Dit ging door totdat mijn lichaam aan de bel trok. Op dat moment stond ik als het ware op een T-splitsing en besloot ik om het roer drastisch om te gooien. Ik opende het deurtje van mijn gouden kooi en bleef daar zitten. Dat was de eerste stap. Het deurtje openzetten en niets doen. Dit lijkt misschien een simpele handeling, maar in mijn gedachten stond het deurtje openzetten gelijk aan het loslaten van alle zekerheden. Mijn ego vond het verschrikkelijk en heeft mij meerdere keren dringend verzocht om het deurtje weer op slot te doen.
Een reis van 100 mijl begint met de eerste stap
Het zetten van de eerste stap is essentieel, maar het moeilijkste is om de angst die hierbij om de hoek komt kijken onder ogen te zien. Mijn hele systeem protesteerde hier tegen. Keer op keer werd ik uitgenodigd om het deurtje te sluiten en het onplezierige gevoel van het gesloten deurtje voor lief te nemen. Maar diep van binnen wist ik dat dit geen oplossing was. De enige oplossing was de angst onder ogen zien door de weg naar binnen te gaan. Maar als ik dat zou doen, dan wist ik één ding zeker. Ik zou mezelf tegenkomen. En dat is het mooiste en engste dat er is. Want dit betekent dat je je echte verhaal moet durven delen en dat je je ware zelf laat zien. Door de angst te ontvangen en door stapje voor stapje dieper naar binnen te gaan, kreeg ik inzichten die ik heb opgeschreven. Deze inzichten en de weg ernaartoe (mijn bewustwordingsproces) heb ik verwoord in mijn boek ‘Ieder-Eén is Al-Eén’. En door het boek daadwerkelijk uit te geven, heb ik mijn verhaal verteld en gedeeld. Ik vond het doodeng, maar tegelijkertijd voelde ik me helemaal mezelf (Al-Eén).
Het mooiste dat je kunt worden is jezelf
Deze uitspraak kennen we allemaal. Het klinkt mooi en als we eerlijk zijn naar onszelf dan weten we ook wel dat dat klopt. Maar wie is dat, jezelf? Van kinds af aan hebben we nooit geleerd om het antwoord op deze vraag in onszelf te vinden. We zijn vooral opgevoed om deze vraag te negeren en vooral te voldoen aan verwachtingen van anderen. En dat is wat de meesten van ons tot de dag van vandaag (onbewust) doen. Daarom nodig ik jou van harte uit om nu het besluit te nemen dat jij op ontdekkingstocht gaat naar jezelf. Om dit besluit te nemen heb je moed nodig. De moed om de knoop door te hakken.
Heb jij de moed?
Als je deze blog tot hier hebt gelezen, dan zou ik jou willen vragen om zelf antwoord te geven op de vraag: “Als je mij écht zou kennen, dan zou je weten dat …………………”
En als je deze vraag voor jezelf hebt beantwoord, dan nodig ik jou van harte uit om een vervolgstap te zetten. Als jij gehoor durft te geven aan het fluisteren van het stemmetje diep in jou, dan nodig ik jou van harte uit voor een gratis telefonisch adviesgesprek, zodat jij jouw verhaal kunt delen en daarmee een stap zet richting een leven waar jij diep van binnen écht naar verlangt.
O, ja, nog even dit. Ja, het is gratis. En nee, ik beloof je dat het zeker niet voor niets zal zijn.
Ik zie er naar uit om je(zelf) te ont-moeten.
Hartelijke groet,
René Bussink
