Een bijzonder jaar

Het was een bijzonder jaar. Voor het eerst sinds lange tijd zijn we beperkt in onze vrijheid. Wat een jaar geleden nog de normaalste zaak van de wereld was, is op dit moment een luxe. Toen ik deze blog schreef, moest ik opeens denken aan het ‘wereldberoemde’ nummer van Joni Mitchell: “Don’t it always seem to be, that you don’t know what you have got, until it’s gone.”

Less is more of meer, meer, meer?

Het is eigenlijk best wel bijzonder hoe onze menselijke geest werkt. Zolang we iets hebben dat we altijd al hebben gehad, staan we er niet meer bij stil hoe het zal zijn als het er niet meer is. We staan pas stil bij wat we hadden als we worden geconfronteerd met verlies. Maar hoe komt dit toch?

Ik denk dat dit komt omdat we zo geconditioneerd zijn door onze omgeving. Ons hele denken is gebaseerd op meer, meer, meer. Deze menselijke denkeigenschap zorgt ervoor dat we onbewust steeds meer verlangen. En dit verlangen naar meer wordt nooit minder, tenzij we anders leren denken.

Nog niet eens zo lang geleden werd de uitspraak: “Less is more” geïntroduceerd, als tegenreactie op het adagium ‘meer, meer, meer’. Blijkbaar zijn we ons er steeds meer van bewust dat het streven naar ‘meer, meer, meer’, niet het gewenste resultaat oplevert. Maar je zult het met me eens zijn dat ‘minder, minder, minder’, ook niet per se zorgt voor het gewenste resultaat. Want wie verlangt er nu alleen maar naar minder?

Hoe vind je de juiste balans?

Zoals zo vaak gaat het niet om of-of, maar om en-en. Oftewel, het vinden van de juiste balans. De ervaring leert dat als de omstandigheden er naar zijn, de mens super flexibel kan zijn. En als de nood maar hoog genoeg is, zullen we (bijna) alles doen om ons aan te passen. Maar hoe doe je dat als de nood niet zo hoog is?

Als je écht wilt veranderen, dan kan het helpen als de nood hoog is, maar het is niet noodzakelijk. Je kunt ook veranderen, omdat jij dat belangrijk vindt. En dat geldt ook voor goede voornemens. Alleen het kiezen van een ‘bijzondere’ datum is niet voldoende om de beoogde verandering te realiseren. Het gaat om jouw intrinsieke motivatie om iets te veranderen. Is die er niet, dan is de kans op succes nihil.

Het afgelopen jaar werden we allemaal gedwongen om ons gedrag te veranderen. En we hebben allemaal ervaren hoeveel moeite we hiermee hebben. We halen alles uit de kast om de ‘gedwongen verandering’ te frustreren, met als uiteindelijke resultaat dat we nog meer gefrustreerd raken. Een andere manier om hiermee om te gaan is door deze ‘gedwongen verandering’ aan te grijpen als een reden om iets in jezelf te veranderen. En als je wilt weten wat dat iets in jezelf dan zou moeten zijn, dan zou ik je willen uitnodigen om iedere dag je dankbaarheid te tonen voor wat je allemaal wél hebt. Of misschien nog wel beter, wat je nu allemaal meer hebt dan vóór de ‘gedwongen verandering’.

Focus jij je op wat je wél of op wat je niet hebt?

Ik denk dat als jij de moeite zou nemen om eens op te schrijven wat je allemaal meer hebt gekregen door deze ‘gedwongen verandering’, dat je dan uitkomt op een lijstje van dingen die je vóór de Corona-crisis allemaal graag had willen hebben. Denk hierbij aan: “Meer tijd met jouw gezin, minder tijd in de file, meer tijd voor bezinning, minder stress om overal op tijd te zijn, meer genieten van de schoonheden in ons eigen land, minder verplichtingen (zoals verjaardagen e.d.), meer tijd om je huis op te knappen etc.”

P.S.: Deze blog is niet bagatelliserend bedoeld voor alle mensen die als gevolg van de Corona-crisis juist extra zorgen en stress ervaren. De ervaring leert wel dat waar je aandacht aan besteedt groeit. Dus het kan behulpzaam zijn om je aandacht net iets vaker te richten op wat je allemaal nog wel hebt en hier dankbaar voor te zijn. Over mijn bewustwordingsproces hieromtrent heb ik een boek geschreven. Hoe ik dit zelf heb gedaan, kun je lezen in mijn boek.

Zullen mijn verwachtingen uitkomen?

De vraag is natuurlijk: “Had je de ontberingen van afgelopen jaar er voor over gehad om deze gewenste veranderingen te realiseren?”

Hiermee kom ik terug bij de vraag in de titel van dit blogbericht: “Wat verwacht jij van 2021?”. Ik zou je willen vragen om bij het beantwoorden van deze vraag ook de inhoud van dit blogbericht te betrekken. En als we elkaar dan over 1 jaar weer spreken en ik je vraag hoe je het afgelopen jaar hebt ervaren, dan zeg je misschien wel: “Er is nog zoveel in mijn leven waarvoor ik dankbaar ben, dat ik ervan overtuigd ben dat het alleen maar beter kan worden.” Ik verwacht in ieder geval dat in 2021 steeds meer mensen dit gaan ervaren en als dat zo is, dan zijn mijn verwachtingen het meer dan waard gebleken.

Ik wens jou in ieder geval een heel mooi, gezond en verwachtingsvol 2021 toe.

Hartelijke groet,

René Bussink