Het kinderperspectief op tijd
Is het je wel eens opgevallen dat je kinderen nooit hoort zeggen: “Waar blijft de tijd?” Blijkbaar is deze uitspraak vooral iets van (de oudere) volwassenen.
Als ik terugdenk aan de tijd dat ik zelf nog kind was, dan herinner ik me de zondagen dat ik niets te doen had (of beter gezegd niet mocht doen wat ik het liefste deed). Die dagen leken eindeloos te duren. In mijn geval vlogen alle dagen van de week voorbij, behalve de zondagen. Op de zondagen werd ik geacht braaf met het gezin naar de kerk te gaan en de rest van de zondag was voorbehouden aan ‘binnen de poort’ blijven. Ik vond dat super saai en ik kon als kind het nut van deze onvrijwillige opsluiting niet zien. Behalve dan misschien dat ik blij was dat het weer maandag was:-)
Creativiteit in de verveling
Overigens was het niet allemaal verspilde tijd. Juist doordat het normale ritme werd doorbroken, werd ik gedwongen om anders met de situatie om te gaan. Ik ontdekte dat ik juist heel creatief werd, als ik me verveelde. Veel kinderen hebben daar tegenwoordig geen tijd meer voor. En dat is best jammer, want hoe leer je dan om creatief te zijn?
Het grappige is dat de uren dat ik me verveelde veel langer leken te duren dan de uren waarbij ik aan het spelen was. Daar ontdekte ik feitelijk dat als je iets doet wat je leuk vindt, je nooit hoeft te werken. Hoewel ik dit op jonge leeftijd al (onbewust) wist, heeft het nog een behoorlijke tijd geduurd voordat ik dit ook als volwassene kon toepassen.
Verdien jij geld met wat jij leuk vindt?
Ik kom namelijk uit een gezin waarbij geld verdienen gelijk staat aan hard (moeten) werken. En het deed daarbij totaal niet ter zake of je het werk leuk vond. Het was immers werk en geen hobby. Nu heb ik mijn jonge leven heel wat vakantiebaantjes gehad, maar er was er geen één, waarbij ik het feitelijke werk leuk vond. Door deze baantjes leerde ik wel om bepaalde dingen goed te kunnen en dat zorgde er vervolgens voor dat ik iets ging studeren dat daarbij aansloot. Ik koos dus een studierichting op basis van wat ik goed kon en niet op basis van wat ik écht leuk vond. Maar dat is natuurlijk ook niet zo raar, want: “Met wat je leuk vindt kun je geen geld verdienen.” Althans, dat was mijn (aangeleerde) overtuiging.
Het heeft best veel tijd gekost voordat ik ontdekte dat je wél geld kunt verdienen met iets doen dat je écht leuk vindt. De belangrijkste reden dat dat zolang heeft geduurd is dat ik ondertussen een goede baan had (met een goed salaris) én omdat ik dácht dat ik het leuk vond. Gaandeweg kwam ik erachter dat er heel veel mensen zijn zoals ik. Mensen die iets doen waar ze een goed inkomen mee verdienen, maar die er niet écht blij van worden. Stapje voor stapje heb ik me ontwikkeld van coachend leidinggevende naar iemand die andere ambitieuze professionals helpt om meer plezier te vinden in hun werk en hun (privé)leven. En als ik hiermee bezig ben, dan voelt het absoluut niet als werken.
Wat levert uitstellen jou op?
Doen wat je écht leuk vindt betekende in mijn geval dat ik een carrièreswitch heb gemaakt. Maar in mijn coachpraktijk heb ik gemerkt dat dit in de meeste gevallen niet nodig is. Wel is het belangrijk om bepaalde dingen (net iets) anders te gaan doen. Maar voordat je dat lukt, zal je wel eerst inzicht moeten krijgen in jouw (onbewuste) overtuigingen. En als ik één ding heb geleerd, dan is wel dat dit het beste werkt als je dit samen doet met iemand die je vertrouwt en die oordeelloos naar jouw verhaal luistert en je op een respectvolle manier spiegelt. Het grappige is dat zowel ikzelf als mijn coachees het gevoel hebben dat tijdens deze gesprekken de tijd volledig lijkt te zijn verdwenen. Zij blij. Ik blij:-)
Dus mocht jij jezelf de komende tijd betrappen op de uitspraak: “Waar blijft de tijd?”, realiseer je dan dat de ‘resterende tijd’ steeds korter wordt om te doen waar je écht blij van wordt. Ik zie nog zo het tegeltje aan de muur in het huis van mijn ouders met de tekst: “Stel niet uit tot morgen wat je vandaag door een ander kunt laten doen.” Een mooie wijsheid (als je je eraan houdt), maar dit gaat niet op als het om je eigen leven gaat. Want dat kan een ander niet voor je doen!
Heb jij de moed?
Als jij wilt voorkomen dat jij straks met spijt op jouw sterfbed lig, dan nodig ik jou uit om vandaag de eerste stap te zetten én om het niet uit te stellen tot morgen.
Tijd is iets bijzonders. Als je hier meer over wilt weten, dan nodig ik je van harte uit om de relativiteitstheorie van Einstein eens te bestuderen. Maar daar gaat het nu niet over. Deze blog gaat er (in essentie) over dat jij alleen nu iets kunt veranderen en daar heb je moed voor nodig. De moed om voor jezelf te kiezen. Ook al weet op voorhand niet 100% zeker dat het er ‘beter’ op wordt.
Als ik voor mezelf spreek dan ben ik super blij dat ik de stap heb durven zetten. Dat ik mijn hart heb durven volgen, ondanks alle beren die mijn verstand op de weg zag. En dat gun ik jou ook. Dus als je hierover een keer vrijblijvend van gedachten wilt wisselen, dan nodig ik jou van harte uit om een gratis gesprek te plannen.
Wat levert het me op?
Ik nodig je uit om deze vraag om te draaien: “Wat levert het jou op als je het niet doet?” Ook hier had Einstein een antwoord op, namelijk: “Als je doet wat je deed, zal je krijgen wat je kreeg.” Als jij volmondig naar jezelf kunt uitspreken dat je de rest van jouw leven alleen maar meer van hetzelfde wilt, dan hoef jij helemaal niets te veranderen. Maar als jij diep van binnen weet dat er nog iets anders voor jou in het verschiet ligt, iets waar jij écht blij van wordt, dan is dit het juiste moment om een belafspraak te maken
Wil jij liever nog even de kat uit de boom kijken, dan lijkt me het zinvol om mijn gratis E-boek te lezen. Dat is iets dat je zonder risico in ieder geval vandaag kunt doen. En als de antwoorden op de 3 vragen, jou aan het denken zetten, schroom dan niet om alsnog een belafspraak te plannen.
Hartelijke groet,
René Bussink