In het dagelijkse leven, maar ook in mijn coachpraktijk, merk ik dat veel mensen het lastig vinden om naar hun gevoel te luisteren. Dat is ook helemaal niet vreemd, want de meesten van ons hebben dat ook nooit geleerd. Vergelijk het maar met het leren van een vreemde taal. Als je van kinds af aan tweetalig bent opgevoed, dan spreek je op latere leeftijd beide talen vloeiend, dus zonder dat je er bij na hoeft te denken. Het is natuurlijk ook mogelijk om op latere leeftijd een tweede taal te leren, maar dat kost vaak wel meer moeite. Dat geldt ook voor voelen.
Je goed voelen betekent goed leren voelen.
Als je van kinds af aan hebt geleerd om jouw gevoel serieus te nemen dan heb je daar de rest van je leven heel veel baat bij. Maar als je dit niet hebt geleerd, of beter gezegd, hebt afgeleerd, dan kan het best een struggle zijn om op latere leeftijd nog te leren voelen. Zeker als je (net als de meeste mensen) denkt dat je kunt voelen met jouw verstand.
Laat me je eerst even vertellen waarom het belangrijk is om te leren voelen. Het is belangrijk om te leren voelen, want dat is een voorwaarde om je goed te voelen. En (bijna) alle mensen streven ernaar om zich goed te voelen. Dit is onze ingebakken natuur. Want (onbewust) weten we dat als we ons goed voelen, dat we het leven dan als moeiteloos ervaren. Alsof je in de flow zit. Het bijzondere is dat als we ons goed voelen we ons helemaal niet afvragen hoe dat komt. Op zo’n moment vinden we het eigenlijk heel normaal en vanzelfsprekend.
Wat doe jij om je goed te voelen?
Als jij je niet goed voelt, dan vraag je je constant af wat je kunt doen om je weer goed te voelen. En hier knelt voor de meesten van ons de schoen. Omdat we niet hebben geleerd om naar ons gevoel te luisteren, gaan we proberen om ons verstand te gebruiken om ons weer goed te voelen. Dit werkt niet. Het is alsof je probeert om met een botte bijl een hardhouten boom om te hakken. Met genoeg inspanning en doorzettingsvermogen zal het je misschien lukken, maar het is alles behalve effectief. Toch is dit wat de meesten van ons (onbewust) doen. En omdat je jezelf hiermee uitput en steeds verder verwijderd raakt van ‘je goed voelen’, resteert er op een gegeven moment niets anders dan nog harder werken en jezelf voor en/of na werktijd verdoven met ‘pijnstillers’.
Als je bovenstaande herkent en als jij je ook vaker goed wilt voelen, dan nodig ik jou uit om nog even verder te lezen. Want als jij je goed wilt voelen, dan is het belangrijk om eerst te leren om ‘goed te voelen’. Dat klinkt misschien als een open deur, maar zoals gezegd kun je je pas écht goed voelen als je goed kunt voelen.
En hoe is dat bij jou? Kun jij goed voelen?
Laat ik beginnen om jou te vertellen dat je voelen doet met je gevoel (en niet met je verstand). Dit wist je natuurlijk al (toch?), maar wat is dat eigenlijk, ‘gevoel’? Als je over gevoelens praat, dan kun je dit herkennen doordat je bijvoorbeeld zegt: “Ik voel me vrij.” Of: “Ik heb een tevreden gevoel.” Of: “Ik voel me dankbaar.” Of: “Ik ervaar een voldaan gevoel.” Of: “Ik voel me verliefd.” Deze positieve gevoelens geven je energie en zorgen ervoor dat je je goed voelt.
Waar dat goede gevoel vandaan komt, weten we meestal niet. Het is alsof het ons overkomt. In zekere zin is dat ook zo. Misschien klinkt je dit een beetje vreemd in de oren, maar ons ‘goed voelen’ is onze natuurlijke staat van zijn. Om je goed te (blijven) voelen hoef je eigenlijk alleen maar naar je gevoel te (blijven) luisteren. Of anders verwoord: “Dicht bij jezelf blijven.” Een manier om dit te ervaren is door middel van meditatie, of yoga, maar dit kan ook door inspanning of juist ontspanning. Feitelijk komt het er op neer dat zolang je verstand zich niet met jouw gevoel bemoeit, je goed voelen eigenlijk vanzelf gaat.
Verstandige mensen gebruiken toch hun verstand?
Helemaal waar. We hebben ons verstand natuurlijk niet voor niets gekregen. Het verstand is bedoeld om rationele (lees: verstandige) dingen mee te doen. Maar het verstand is niet bedoeld om mee te voelen. Dus als jij je niet goed voelt en je gaat jouw verstand vragen wat je moet doen, dan is dat hetzelfde als je in het Nederlands spreekt tegen een buitenlander die geen Nederlands spreekt. Als de buitenlander antwoordt, dan zal hij iets zeggen in zijn eigen taal, wat meestal zal zijn dat hij of zij jou niet verstaat. Als jij je dus niet goed voelt en je vraagt aan jouw verstand wat je moet doen, dan zal jouw verstand reageren in een taal die jouw gevoel niet begrijpt.
Welke taal spreekt mijn gevoel dan wel?
Ieder mens heeft een ingebouwd navigatiesysteem dat ervoor is bedoeld om ons weer goed te laten voelen. De ‘commando’s’ die dit navigatiesysteem gebruikt bestaat niet uit gesproken taal, maar uit emoties. Onze emoties willen ons dus helpen om ons weer goed te voelen. Het probleem is alleen dat we deze emoties niet willen voelen. Of beter gezegd; niet durven te voelen. Ze voelen namelijk niet fijn. Net als kiespijn. Daar wil je zo snel mogelijk van af.
Maar de snelste manier om je weer goed te voelen is niet door voor jouw emoties te vluchten, maar juist door ze te verwelkomen. Dus om je weer goed te voelen, moet je iets doen wat heel onnatuurlijk voelt. En daarom luisteren we liever naar de goed bedoelde adviezen van ons verstand (of naar het verstand van een goede vriend of desnoods naar het verstand van de buurman).
Ik begrijp heel goed dat je dit doet, want ik heb jarenlang hetzelfde gedaan. Ik heb er zelfs begrip voor dat je het blijft doen, want zo werkt (in de meeste gevallen) het menselijke verstand. En dit gaat door totdat de pijn groter is dan de angst of totdat je voldoende moed hebt verzameld (en jouw gevoel het voordeel van de twijfel durft te geven).
Moed is de bereidheid om bang te zijn
Daarom kan (én wil) ik niet voor jou beslissen. Net zo min als ik voor jou kan voelen. Sommige dingen in het leven moet je zelf doen. Dat betekent niet dat ik jou niet wil helpen. Het betekent alleen dat jij de eerste stap moet zetten. Dus ja, wat ga je doen?
Als jij diep van binnen voelt dat er meer in jou zit dan je er nu uithaalt, of als jij er klaar mee bent om als een dolle hond achter jouw eigen staart aan te blijven hollen, of als jij jouw gevoel het voordeel van de twijfel durft te geven, weet dan dat ik er naar uit zie om jou te ontmoeten.
Want ik gun jou ook dat jij, ‘gewoon als jezelf‘ (zowel zakelijk als privé), van onschatbare waarde bent voor jezelf en jouw omgeving én dat je aan alles voelt dat het klopt.
Heb jij de moed (om jouw gevoel te vertrouwen)?
Uiteindelijk komt het altijd weer aan op dezelfde vraag: “Heb jij de moed?” In dit geval de moed om jouw gevoel te vertrouwen en de eerste stap te zetten.
Ik ben er klaar voor! Jij ook?
Hartelijke groet,
René Bussink
